ریزش ابرو: چرا این اتفاق می افتد و چه کاری می توانم انجام دهم؟

ابروها به عنوان یکی از ویژگی‌های بارز صورت، از قدیم‌الایام تاکنون در جذب توجه و افزایش جذابیت فرد نقش بسزایی داشته‌اند. اما آیا نازک شدن و ریزش ابروها باعث می شود از تمام ابرو برداشتن هایی که در سال های جوانی انجام داده اید پشیمان شوید؟ اگر ابروهای شما در حال ریزش و نازک شدن هستند، شما تنها نیستید چرا که ریزش موی ابرو پس از یک سن خاص رایج است.

در بیشتر موارد نازک شدن و ریختن موهای ابرو را به گردن افزایش سن می اندازند! ابروها به دلیل کاهش طبیعی تستوسترون (در مردان) و استروژن (در زنان) که از دهه 40 شروع می شود، کم پشت به نظر می رسند. هر دوی این هورمون ها بر چرخه رشد مو و ساختار فولیکول های مو تاثیر می گذارند. ابروها به مرور زمان می ریزند زیرا ساقه های مو ریزتر می شوند و برخی از فولیکول ها، تولید مو را متوقف می کنند.

در حالی که افزایش سن یکی از دلایل رایج ریزش موی ابرو است، بسیاری از عوامل دیگر از جمله عوامل ژنتیکی، فشارهای روحی، تغییرات هورمونی، آلوپسی، پسوریازیس، عوارض دارویی و... می‌توانند در این موضوع نقش داشته باشند. دلیل هر چه می خواهد باشد، برای فردی که ابروهایش هرلحظه در حال کاهش است، می‌تواند مسائل روحی و اعتماد به نفسی را به وجود آورده و او را ناراحت و حتی ناامید کند.

در این مطلب از غفاری دایت می خواهیم در این مورد بیشتر بدانیم که چرا نازک شدن ابرو اتفاق می افتد و چه زمانی این موضوع ممکن است نشانه یک بیماری زمینه ای باشد؟! با توجه به اهمیتی که ابروها در قالب ساختار صورت دارند، این مقاله بر آن است تا با بررسی علل و عوامل ریزش ابرو و ارائه راهکارهای مختلف برای پیشگیری و درمان آن، به شما کمک کند تا ابروهایی زیبا و جذاب داشته باشند.

9 دلیل اصلی ریزش مو و ابرو در زنان و مردان

1- شرایط و مشکلات پوستی (Skin conditions)

برخی بیماری‌ها و مشکلات پوستی از جمله عوارض جلدی مانند خارش، التهاب، التهاب پوسته سری، قارچی شدن و زگیل می‌توانند به ریزش ابرو (به انگلیسی: Eyebrow shedding) منجر شوند. درماتیت تماسی (contact dermatitis)، درماتیت آتوپیک (atopic dermatitis) و درماتیت سبورئیک یا سبوره ای (Seborrhoeic dermatitis) سه نوع التهاب پوستی هستند که اغلب در پوست سر و صورت دیده شده و بیشتر اوقات مزمن و عودکننده است.

وقتی این التهابات روی ناحیه چشم تاثیر می‌گذارند می‌توانند باعث ریزش ابروهای شما شوند. هر سه این التهابات باعث خارش می شوند و در صورتی که دائماً خراشیده و مالش دهید، ممکن است موهای ابرو بریزند. التهاب ایجاد شده توسط درماتیت آتوپیک و درماتیت تماسی می تواند در رشد طبیعی موهای ابرو اختلال ایجاد کند.

بیماری کرم حلقوی، قارچ کچلی سر یا قارچ پوست سر (tinea capitis) یک عفونت قارچی مسری پوست که به‌راحتی از راه تماس با پوست آلوده می تواند گسترش یابد. در صورت آلوده شدن ابرو و ایجاد لکه های قرمز و حلقه مانند روی ابرو، باعث ریزش ابروهای شما شده و آنها را نازک کند.

2- اختلالات تیروئید (Thyroid disorders)

عدم تعادل هورمونی به خصوص هورمون‌های تیروئیدی با ریزش موی ابرو مرتبط هستند. اگر غده تیروئید شما هورمون تیروئید را خیلی کم (هیپوتیروئیدیسم یا کم کاری تیروئید) یا هورمون تیروئید را بیش از حد (هیپرتیروئیدیسم یا پرکاری تیروئید) ترشح کند، این امر می تواند بر روی چرخه رشد موها تأثیر می‌گذارد و در عملکرد طبیعی فولیکول های مو اختلال ایجاد کند، در نتیجه می تواند منجر به ریزش ابروها شود.

3- بارداری و زایمان (Pregnancy and childbirth)

تغییرات و نوسانات سطوح هورمونی که در دوران بارداری و زایمان رخ می‌دهد، می‌تواند منجر به ریزش ابرو در زنان شود. در برخی موارد، این تغییرات موقتی هستند و پس از زایمان به طور طبیعی به حالت قبلی بازمی‌گردند، اما در بعضی موارد ممکن است به طور دائمی باقی بمانند.

4- کمبود مواد مغذی (Nutrient deficiencies)

کمبود و عدم توازن مواد مغذی مهمی مانند بیوتین، اسیدهای چرب امگا ۳، آهن، روی، ویتامین‌های  E، D ویتامین B12، ویتامین B7 و ویتامین C می‌تواند ریزش مو در مردان و زنان را تسریع کند. این مواد مغذی برای سلامتی موها و رشد صحیح آنها بسیار ضروری هستند. پس آنچه می خورید می تواند بر سلامت موهای شما تأثیر بگذارد. اگر پروتئین، روی، بیوتین یا آهن کافی دریافت نکنید، موهای ابرو ممکن است ریزش کنند.

5- تلوژن افلوویم (Telogen Effluvium)

 این یک نوع اختلال مویی است که معمولاً پس از تجربه‌ی شوک، حادثه یا استرس شدید ناشی از جراحی، عفونت ها، بارداری یا تغییر شدید در روند زندگی رخ می‌دهد. در این حالت، موها از جمله ریشه‌های موها در ابروها از مرحلهٔ رشد فعال به مرحلهٔ استراحت رفته و سپس ریزش می‌کنند. این شکل از ریزش موی موقت معمولاً موهای روی سر را تحت تأثیر قرار می دهد، اما در موارد شدید می تواند باعث ریزش موی ابرو نیز شود.

6- بیماری های خود ایمنی (Autoimmune diseases)

بیماری‌های خودایمنی زمانی ایجاد می شود که سیستم ایمنی بدن قادر به تشخیص سلول‌های خود بدن از سلول‌های مهاجم و بیگانه نبوده، از ین رو می تواند به بافت‌ها و اندام های خود بدن حمله کند. برخی از بیماری های خود ایمنی می‌توانند باعث تخریب موها و کاهش تولید موهای جدید می‌شوند. موهای ابرو نیز از این بیماری ها در امان نیستند.

بیماری آلوپسی آره آتا (Alopecia Areata) یا طاسی منطقه‌ای، یک بیماری خود ایمنی است که در آن سیستم ایمنی به فولیکول های مو حمله کرده و تولید مو را کند یا متوقف می کند. نوع دیگری از آلوپسی، آلوپسی فیبروزان فرونتال (frontal fibrosing alopecia) می تواند باعث ناپدید شدن ابروها شود. سایر بیماری های خودایمنی که منجر به نازک شدن یا از دست دادن ابرو می شوند عبارتند از پسوریازیس (psoriasis) و انواع خاصی از لوپوس (lupus)

7- داروها (Medication)

عوارض مصرف برخی داروها می‌تواند به ریزش ابرو منجر شود. داروهایی که برای انجام شیمی درمانی مورد استفاده قرار می گیرند، گاهی اوقات باعث ریزش مو می شود؛ زیرا این داروها به فولیکول های مو آسیب می رسانند. این عوارض جانبی بالقوه می‌تواند بر روی ابروها نیز تأثیر بگذارد.

سایر داروهایی که می توانند باعث ریزش ابرو شوند عبارتند از آسیترتین (برای درمان بیماری‌های پوستی مانند پسوریازیس)، والپروئیک اسید (یک داروی برای درمان تشنج و اختلال دوقطبی)، داروهای ضد تیروئید، داروهای کاهش دهنده کلسترول، رقیق کننده های خون و...

8- ضربه یا آسیب فیزیکی (Trauma)

ضربه، جراحت یا صدمه به ناحیه ابرو ناشی از تصادف، تاتو و آسیب مکانیکی به پوست  می‌تواند باعث ریزش موهای ابرو شود. در بعضی موارد، ریشه‌های مو ممکن است آسیب ببینند و توانایی رشد صحیح را از دست دهند.  تماس طولانی مدت با تابش ماورای بنفش (UV)، اشعه X و سایر اشعه تشعشعی ممکن است به آسیب فولیکول‌های مویی و ریزش ابروها منجر شود.

9- کندن یا ابرو برداشتن بیش از حد با موچین (Over-tweezing or pulling)

افرادی که ابروهای خود را زیاد برمی دارند یا از روش‌های غیرمناسب برای اصلاح ابرو استفاده می‌کنند، ممکن است با ریزش ابرو مواجه شوند.  با گذشت زمان، موچین کردن ابروها می تواند به فولیکول های مو آسیب برساند و رشد مجدد مو را مختل کند.

کندن موهای ابرو نیز همین‌طور است، اگر فولیکول ها زخمی شوند، ممکن است موها دوباره رشد نکنند. تریکوتیلومانیا، یک نوع اختلال رفتاری است که در این اختلال، فرد به طور ناخودآگاه موهای خود را می‌کشد این امر می‌تواند باعث کاهش تراکم ابروها شود.

سایر علل ریزش ابرو

علاوه بر عواملی که قبلاً ذکر شد، عوامل دیگری نیز می‌توانند ریزش ابرو را تسریع کنند. در ادامه به صورت خلاصه به برخی از این عوامل اشاره می‌کنیم:

• پیری: فرآیند طبیعی پیری، موجب کاهش فعالیت فولیکول‌های مویی می‌شود که ممکن است باعث ریزش و کاهش تراکم ابروها شود.
• استرس و فشار روحی: استرس و فشار روحی طولانی مدت می‌تواند تأثیر مستقیم بر فعالیت فولیکول‌های مویی داشته باشد و ریزش ابرو را تسریع کند.
• تغییرات هورمونی: تغییرات هورمونی طبیعی مانند آغاز دوران بلوغ، دوران پیش از وقوع پریود، ورود به دوران یائسگی و همچنین تغییرات هورمونی ناشی از مصرف برخی روش‌های ضد بارداری می‌توانند باعث ریزش ابرو شوند.
• تماس مداوم با محصولات شیمیایی: استفاده مداوم از محصولات شیمیایی ناصحیح مانند گل و عطر، ژل واکسینگ، مواد آرایشی یا مواد شوینده که به طور مداوم با ابروها در تماس هستند، می‌تواند منجر به آسیب به موهای ابرو و ریزش آنها شود.
• عوامل محیطی: عوامل محیطی مانند آلودگی هوا، تماس با مواد سمی، اشعه ماورای بنفش، تغییرات آب و هوا و گرما می‌توانند به آسیب دهنده فولیکول‌های مویی و ریزش ابروها منجر شوند. سوختگی‌های شیمیایی و تماس با مواد شیمیایی قوی مانند اسیدها یا قلیاها نیز ممکن است باعث آسیب فولیکول‌های مویی و ریزش ابرو شوند.
• بیماری‌های خاص: برخی بیماری‌ها مانند آمیلوئیدوز، سارکوئیدوز و سیفلیس نیز می‌توانند باعث ریزش ابرو شوند. این بیماری‌ها ممکن است باعث آسیب به فولیکول‌های مویی شوند و تأثیر منفی بر رشد و حفظ ابروها داشته باشند. برخی بیماری‌های پوستی نظیر کارسینوم سلول بازال، قارچ فولیکول تروپیک و سرطان سلولی فلسی نیز ممکن است باعث آسیب و ریزش ابرو شوند.

چگونه ریزش ابرو را درمان کنیم؟

در برخی موارد، ابروهای شما با گذشت زمان دوباره رشد می کنند، به خصوص اگر ریزش ابروهای شما ناشی از تلوژن افلوویوم یا بیماری غیر اسکار دیگری باشد. بافت اسکار به خاطر تروما، سوختگی (شیمیایی یا حرارتی) و شرایط پوستی ناشی از مشکلاتی در حمله سیستم ایمنی به بافت‌های بدن ایجاد می‌شود. بعضی از درمان‌های موجود برای ریزش ابرو عبارتند از:

لاتیس (Latisse)

 این محصول در ابتدا برای رشد مژه‌ها توسط سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) تأیید شده است. اما مطالعات نشان می دهد که می توان از آن برای رشد مجدد ابروها استفاده کرد و برخی از متخصصان پوست آن را برای رشد ابروها نیز توصیه می‌کنند. لاتیس حاوی ماده‌ای به نام بیماتوپروست است که می‌تواند رشد موهای ابرو را تحریک کند.

روگین (Rogaine)

 این محصول، محلولی که حاوی مینوکسیدیل است، را شامل می‌شود. بهتر است بدانید مینوکسیدیل یا روگین، که بدون نسخه در دسترس است، برای ابروها در نظر گرفته نشده است، اما برخی از افراد برای این کار هم از آن استفاده می کنند. مینوکسیدیل به عنوان یک ماده موضعی، به رشد موهای ابرو کمک می‌کند و می‌تواند در درمان ریزش ابرو مؤثر باشد. از محلول 2 درصد استفاده کنید و آن را با یک سواب پنبه ای روی ابروهای خود بمالید. بسیار مراقب باشید که محلول وارد چشمان و نواحی دیگر صورت شما نریزید، زیرا ممکن است باعث رشد موهای ناخواسته را در آن قسمت از صورت شود.

کورتیکواستروئیدها (Corticosteroids)

 اگر به دلیل وجود التهاب و عوارض آن یا آلوپسی آره آتا، ابروهای خود را از دست داده‌اید، پزشک ممکن است کورتیکواستروئید ( را که به صورت موضعی، تزریقی یا قرص در دسترس است) را برای تشویق رشد مجدد مو توصیه کند. استفاده از تزریق کورتیکواستروئیدها، می تواند تا حدود 25 درصد باعث رشد مجدد ابرو شود.

آنترالین (Anthralin)

آنترالین هم یک کرم ضد التهابی موضعی است که برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود، می‌تواند برای افرادی که ریزش موی ابرو ناشی از آلوپسی آره آتا و سایر بیماری‌های التهابی دارند، نیز مفید باشد. چرا کهاستفاده از آنترالین می‌تواند در بهبود رشد موهای ابرو تأثیرگذار باشد.

بیماتوپروست موضعی

بیماتوپروست یک ماده فعال و یک داروی موضعی است که در محصولاتی برای رشد موها استفاده می‌شود. این ماده می‌تواند به رشد موهای ابرو کمک کند و ضخامت و تیرگی آنها را افزایش دهد. بیماتوپروست معمولاً در قرص‌ها و سرم‌های موضعی یافت می‌شود و برای استفاده مستقیم در ابروها توصیه می‌شود. اما درماتیت تماسی، هیپرپیگمانتاسیون پوست و خارش پوست جزو عوارض جانبی این دارو به شمار می روند.

ماینوکسیدیل

ماینوکسیدیل یک داروی موضعی ضد ریزش مو است که غالباً برای درمان ریزش موهای سر استفاده می‌شود. مکانیسم عمل ماینوکسیدیل دقیقاً مشخص نیست، اما احتمالاً با تحریک رشد موی فولیکول‌ها در ابروها مرتبط است. با استفاده از ترکیب محلول ماینوکسیدیل ۵٪ به صورت موضعی و کورتیکواستروئیدها، می توانید شاهد حداکثر نتایج از این دارو باشید.

برخی مواد شیمیایی موضعی، ویتامین ها و مکمل‌های غذایی، داروهای تجویزی مانند هورمون محرک تیروئید، استروژن یا تستوسترون جزو برخی از روش‌های متدول هستند که می توان از آنها برای درمان ریزش ابرو استفاده کرد.

راهکارهای مناسب برای ضخیم تر شدن موهای ابرو

در حالی که منتظر یا امیدوار هستید که موهای ابروهایتان دوباره رشد کنند، کارهای زیادی می توانید انجام دهید تا ابروهایتان پرپشت تر به نظر برسد. از جمله:

میکروبلیدینگ و میکروشیدینگ ابرو (Microblading and microshading)

 میکروبلیدینگ و میکروشیدینگ ابرو یک روش ترمیم و آرایش ابرو است که در آن با استفاده از سوزن‌های ریز و خاص، خطوط ریز شبیه به موهای ابرو در مناطقی که موها ریزش کرده‌اند، کشیده می‌شود. این آرایش های نیمه دائمی می توانند ابروها را برای ماه ها پرتر نشان دهند.

در طول یک جلسه میکروبلیدینگ، یک تکنسین آرایشی، رنگدانه را با ضربات طبیعی و مو مانند روی پوست زیر ابروهای شما با یک تیغه می‌مالد. اگر ظاهر ابروهای پودری را ترجیح می دهید، میکروشیدینگ را انتخاب کنید که در آن رنگدانه در نقاط ریز اعمال می شود. میکروبلیدینگ شش تا هشت ماه طول می کشد در حالی که میکروشیدینگ سه تا شش ماه طول می کشد. این روش ها شاید نتواند باعث رشد مجدد مو نشود، اما می‌تواند ظاهر ابروها را طبیعی‌تر و پرتراکم‌تر کند.

روان درمانی

روان درمانی ممکن است در مواردی که ریزش ابرو ناشی از اختلالات روانی مانند تنش و اضطراب استفاده شود. در صورتی که ریزش ابروی شما ناشی از مشکلات روحی و روانی باشد روان درمانی توسط یک روان شناس می‌تواند به شما کمک کند تا با این مشکلات روحی و روانی مقابله کنید و راه‌ها و درمان های موثر را برای بهبود خود بیابید.

کاشت ابرو (Hair transplant)

در صورتی که ریزش ابرو بسیار شدید باشد و روش‌های دیگر نتیجه ندهند، می‌توانید از کاشت ابرو استفاده کنید که یک راه حل دائمی برای ریزش موی ابرو است. در این روش، یک جراح پلاستیک فولیکول های مو را از بخش‌های دیگر بدن (معمولاً مناطق پشت گوش یا مناطق دیگر از موهای سر) بیرون می کشد و آنها را در شکاف های کوچکی که در ابروهای شما ایجاد شده است قرار می دهد.

این روش بسیار زمان بر است و معمولاً بیش از یک جلسه درمانی لازم است. جراحی کاشت ابرو همچنین گران است، اگرچه ممکن است در صورت از دست دادن ابروهای خود به دلیل تصادف یا وضعیت سلامتی، تحت پوشش بیمه سلامت قرار گیرید.

طب سوزنی

طب سوزنی یا اکوپانکچر نیز می‌تواند درمان مکملی برای ریزش ابرو باشد. در این روش، سوزن‌های نازک به نقاط خاصی از صورت و ابروها فشار داده می‌شوند. در این روش، حمله به پیاز مو کاهش یافته و می‌تواند به بهبود جریان خون، تقویت سلول‌ها و تحریک رشد موهای ابرو کمک کند.

رنگ مو (Hair dye)

رنگ موی دائمی یا نیمه دائمی می تواند ابروهای شما را پرتر و پرپشت تر نشان دهد. ریختن رنگ مو در چشم ها یک مشکل اصلی است، بنابراین اگر می خواهید ابروهای خود را رنگ کنید، از یک متخصص زیبایی پزشکی مجاز بخواهید این کار را انجام دهد.

درمان خانگی ریزش ابرو

همانطور که گفتیم، ریزش ابرو به دلیل عوامل متعددی ممکن است رخ دهد و در صورتی که مشکل جدی باشد، بهتر است با یک متخصص پوست مشورت کنید. اما برخی روش‌های خانگی طبیعی و مراقبتی می‌توانند در بهبود و تقویت ابروها کمک کنند. چند روش خانگی برای درمان ریزش ابرو عبارتند از:

• روغن‌های طبیعی

استفاده از روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل، روغن آرگان، روغن کرچک و روغن آووکادو می‌تواند به تغذیه موهای ابرو و تقویت ریشه‌های آنها کمک کند. روغن را با دست‌های تمیز بر روی ابروها ماساژ دهید و به مدت 30 دقیقه رها کنید، سپس با آب گرم و یک پاک‌کننده ملایم بشویید. این روش را هفته‌ای چند بار تکرار کنید.

• آلوئه‌ورا

ژل آلوئه‌ورا خواص ضد التهابی و تغذیه‌کننده دارد که می‌تواند به رشد موهای ابرو و بهبود وضعیت پوست کمک کند. چند قطره از ژل آلوئه‌ورا را بر روی ابروها ماساژ دهید و 20 دقیقه بگذارید تا خشک شود. سپس با آب گرم بشویید. این روش را هر روز تکرار کنید.

• ماساژ ابرو

ماساژ خفیف ابروها می‌تواند به بهبود جریان خون به ریشه‌های موها و تغذیه بهتر آنها کمک کند. انگشتان خود را روی ابروها قرار داده و با حرکات گردشی و لطیف ماساژ دهید. این روش را روزانه چند دقیقه انجام دهید.

• تغذیه سالم

 تغذیه مناسب و متنوع با مصرف موادغذایی سالم و پرورش‌دهنده می‌تواند به رشد و قوی شدن موهای ابرو کمک کند. مطمئن شوید که در رژیم غذایی‌تان مقدار کافی از ویتامین‌ها، مواد معدنی و پروتئین‌های ضروری وجود دارد.

درمان گیاهی ریزش ابرو: نحوه استفاده از ترکیب روغن نارگیل و پوست لیمو برای ابرو

ترکیب روغن نارگیل و پوست لیمو به عنوان یک روش خانگی می‌تواند به تقویت و بهبود ابروها کمک کند. این دو ماده دارای خواص ضد التهابی، ضد باکتریایی و تغذیه‌کننده هستند که می‌توانند به رشد و تقویت موهای ابرو کمک کنند. البته، مطمئن شوید که از مواد تمیز و تازه استفاده می‌کنید و هرگونه حساسیت را نادیده نمی گیرید. مراقبت‌هایی که باید انجام دهید:

• تست حساسیت: قبل از استفاده از هرگونه مواد جدید روی پوست خود، بهتر است یک تست حساسیت انجام دهید. برای این کار، یک مقدار کم از مخلوط روغن نارگیل و پوست لیمو را روی داخل مچ دست خود بزنید و 24 ساعت صبر کنید. اگر هیچ علائم حساسیتی مشاهده نشد، می‌توانید از مخلوط بر روی ابروها استفاده کنید.
• محافظت از پوست: از تماس مستقیم مخلوط با چشم‌ها و برش‌ها، و یا سطوح حساس پوستی خود اجتناب کنید. همچنین از نگه‌داشتن مخلوط در معرض تابش نور خورشید مستقیم پرهیز کنید.
• پیوستگی و مداومت: برای دیدن نتایج، می‌بایست مرتباً این روش را تکرار کنید. انتظار نتایج فوری نداشته باشید و صبور باشید. پوست نیاز به مراقبت مداوم دارد، بنابراین اگر تصمیم به استفاده از این روش را می‌گیرید، آن را به عنوان یک بخش از روال مراقبتی‌تان درنظر بگیرید.

ریزش ابرو و رژیم غذایی

از تأثیر تغذیه بر ریزش مو و راه‌ های پیشگیری از ریزش مو با تغذیه مناسب غافل نشوید. تغذیه مناسب با ارائه مواد غذایی حاوی عناصر مغذی کافی می‌تواند به بهبود ریزش ابرو کمک کند. برخی مواد غذایی غنی از جمله ویتامین‌ها، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌ها می‌توانند به رشد و تقویت موهای ابرو کمک کنند. به طور کلی، رژیم غذایی باید شامل مقادیر مناسبی از پروتئین، ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E، ویتامین B7 (بیوتین)، آهن و روی باشد.

منابع پروتئینی، میوه‌ها و سبزیجات حاوی ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌های مفیدی هستند که به سلامتی و رشد سریع موها کمک می‌کنند. به عنوان مثال، مصرف غنی ویتامین A در سبزیجات مانند هویج، اسفناج و کرفس می‌تواند به تقویت ریشه‌های مو و رشد ابرو کمک کند. ویتامین C که در مرکبات، توت‌فرنگی و فلفل دلمه قرمز یافت می‌شود، نیز می‌تواند فرایند تولید کلاژن را تقویت کرده و به استحکام موهای ابرو کمک کند.

در همه موارد، بهتر است با مشورت یک متخصص حرفه‌ای تغذیه، رژیم غذایی مناسب و منابع مغذی متناسب با نیازهای شخصی خود را تعیین کنید. همچنین، توجه به سایر عوامل سلامتی مانند مدیریت استرس، خواب کافی و روش‌های حفظ بهداشت پوست نیز می‌تواند در بهبود و تقویت رشد ابروها موثر باشد.

 تغذیه نامناسب و گرفتن رژیم‌های لاغری و چاقی بی پایه و اساس هم می تواند باعث ریزش مو شود. در این گونه رژیم‌ها فرد خود را از خوردن بسیاری از مواد خوراکی مفید محروم می‌کند و بدن دچار کمبود ویتامین و پروتئین می‌شود. چنانچه تصمیم دارید به وزن ایده آل خود برسید، حتما از رژیم‌های اصولی، همچون رژیم‌های بهاره غفاری پیروی کنید که توسط یک متخصص تغذیه ارائه می‌شوند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره این رژیم‌ها بر روی سایت غفاری دایت کلیک کنید و چنانچه می‌خواهید همین حالا رژیم غذایی خود را دریافت نمایید، بر روی رژیم آنلاین من کلیک کنید.

سوالات متداول

علت ریزش مو را چگونه تشخیص دهیم؟

تشخیص علت ریزش ابرو معمولاً توسط پزشک یا متخصص پوست صورت می‌گیرد. درمرحله اول، پزشک از شما سوالاتی درباره سابقه خانوادگی و پزشکی شما، علائم مربوط به ریزش ابرو، علل محتمل مرتبط و تغییرات در سبک زندگی، رژیم غذایی، مصرف داروها و... خواهد پرسید.

سپس با استفاده از ابزارهایی به نام درموسکوپ و ابزار بریگام ابرو، به ترتیب موهای ابرو و پوست را بزرگ‌نمایی و شدت ریزش را ارزیابی می کند. در صورت عدم تشخیص قطعی ریزش ابرو با این ابزارها، پزشک آزمایش خون را تجویز می کند. پس از تشخیص دقیق، متخصص پوست درمان‌های مناسب را توصیه خواهند کرد.

کمبود کدام ویتامین ها و مواد معدنی باعث ریزش ابرو می شود؟

ویتامین A، ویتامین B7، ویتامین C، آهن، ویتامین‌های E، B12  و  D و اسیدهای چرب امگا ۳ جزو ریز مغذی‌هایی هستند که باعث رشد مو شده و بر آن تأثیر می‌گذارند.

بهترین قرص برای ریزش ابرو کدام است؟

کورتیکواستروئیدها که به صورت موضعی، تزریقی یا قرص در دسترس است.

برای ریزش ابرو چه روغنی خوبه؟

استفاده از روغن‌های طبیعی مانند روغن نارگیل، روغن آرگان، روغن کرچک، روغن زیتون، روغن بادام، روغن رزماری و روغن آووکادو می‌تواند به تغذیه موهای ابرو و تقویت ریشه‌های آنها کمک کند. 

بهترین قطره برای پرپشت شدن ابرو کدام است؟

قطره گیاهی بلفارول